มาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 9 หรือที่รู้จักกันในชื่อ TFRS9 เป็นมาตรฐานทางบัญชีที่ถูกนำมาใช้เพื่อปรับปรุงการรับรู้ การวัดมูลค่า และการเปิดเผยข้อมูลทางการเงิน โดยเฉพาะในเรื่องของเครื่องมือทางการเงินให้มีความสอดคล้องกับความเป็นจริงทางเศรษฐกิจและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง TFRS9 ซึ่งมีผลโดยตรงต่อการทำงานของนักบัญชี ผู้สอบบัญชี รวมถึงผู้ประกอบการที่มีธุรกรรมเกี่ยวกับการให้สินเชื่อ การลงทุน หรือการใช้ตราสาร

ทางการเงินต่างๆ TFRS9 ได้เข้ามาแทนที่ TAS 39 และมีการปรับเปลี่ยนหลักการหลายประเด็นที่สำคัญ อันดับแรกคือในด้านการจำแนกประเภทและการวัดมูลค่าของเครื่องมือทางการเงิน ซึ่งเดิมทีการจำแนกประเภทภายใต้ TAS 39 อาจมีหลายหมวดหมู่และซับซ้อน แต่ TFRS9 ได้ปรับโครงสร้างใหม่โดยใช้หลักพิจารณาตามลักษณะของกระแสเงินสดที่เกิดจากสินทรัพย์ทางการเงิน และรูปแบบการบริหารจัดการทางการเงินของกิจการ

การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มของมาตรฐาน

ทำให้เกิดการแบ่งประเภทหลักๆ เช่น การวัดมูลค่าที่ราคาทุนตัดจำหน่าย การวัดมูลค่าที่มูลค่ายุติธรรมผ่านกำไรหรือขาดทุน และการวัดมูลค่าที่มูลค่ายุติธรรมผ่านกำไรสะสมอื่น TFRS9 ซึ่งการเลือกประเภทเหล่านี้มีผลต่อการบันทึกบัญชีและการรับรู้กำไรขาดทุนในแต่ละงวดอย่างชัดเจน อีกประเด็นสำคัญคือการปรับวิธีการรับรู้การด้อยค่าของสินทรัพย์ทางการเงิน จากเดิมที่ใช้แนวคิดการรับรู้เมื่อเกิดการด้อยค่าจริง (incurred loss model) มาเป็นการประเมินตามแนวคิดการขาดทุนด้านเครดิตที่คาดว่าจะเกิดขึ้น (expected credit loss model หรือ ECL) TFRS9 ทำให้กิจการต้องประเมินความเสี่ยงด้านเครดิตตั้งแต่เริ่มถือสินทรัพย์ และบันทึกค่าเผื่อการขาดทุนไว้ล่วงหน้า โดยต้องพิจารณาทั้งข้อมูลในอดีต

สถานการณ์ปัจจุบัน TFRS9 และแนวโน้มในอนาคตเพื่อให้การประเมินมีความแม่นยำและสะท้อนความเสี่ยงที่แท้จริง นอกจากนี้ TFRS 9 ยังมีส่วนที่เกี่ยวข้องกับการบัญชีป้องกันความเสี่ยง (hedge accounting) ที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นและมีความใกล้เคียงกับการจัดการความเสี่ยงในเชิงธุรกิจ TFRS9 ทำให้กิจการสามารถใช้ข้อมูลที่สอดคล้องกับกลยุทธ์บริหารความเสี่ยงในการบันทึกบัญชีได้มากขึ้น โดยสามารถครอบคลุมประเภทของความเสี่ยงได้กว้างกว่าเดิม รวมถึงการเปิดโอกาสให้ใช้เครื่องมือป้องกันความเสี่ยงและรายการที่ถูกป้องกันได้หลากหลายรูปแบบ

TFRS9 ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องทางเทคนิคของนักบัญชี แต่เป็นเครื่องมือเชิงกลยุทธ์

การทำความเข้าใจ TFRS9 เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากต้องสามารถจำแนกประเภทสินทรัพย์และหนี้สินทางการเงินได้อย่างถูกต้อง ประเมินความเสี่ยงด้านเครดิตและคำนวณค่าเผื่อได้แม่นยำ รวมถึงต้องเข้าใจผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อกำไรขาดทุนและฐานะทางการเงินของกิจการ ส่วนผู้ประกอบการเองก็ต้องตระหนักว่าการบังคับใช้ TFRS9 อาจทำให้ตัวเลขกำไรขาดทุนในงบการเงินเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ทั้งจากการวัดมูลค่าที่ยุติธรรม

และการตั้งค่าเผื่อการขาดทุนด้านเครดิตที่สูงขึ้นมาตรฐาน TFRS9 ซึ่งอาจมีผลต่อการตัดสินใจทางธุรกิจ การเจรจากับสถาบันการเงิน หรือการวางแผนกลยุทธ์ในอนาคต อีกทั้งยังต้องมีการพัฒนาระบบข้อมูลและกระบวนการภายในให้สามารถรวบรวม วิเคราะห์ และประเมินความเสี่ยงได้อย่างต่อเนื่องและทันเวลา เนื่องจากการใช้ข้อมูลย้อนหลังเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอต่อการปฏิบัติตามมาตรฐานนี้ การทำงานร่วมกันระหว่างฝ่ายบัญชี